Wat te doen als je paard kreupel is? Regelmatig zie ik paarden met (vage) kreupelheids- of stijfheidsklachten. Er is niets opgevallen aan de benen (geen warmte, zwelling, pijnlijkheid etc ontdekt door de eigenaar) en daardoor wordt dan de conclusie getrokken dat het “hoger” zit.
Als je een dergelijk paard onderzoekt, vind je inderdaad meestal wel gevoeligheden in de bovenlijn. Soms vind je dan een beperking in de beweeglijkheid van de hals of het bekken wat de kreupelheid zou kunnen verklaren. Als je deze paarden op dat moment behandelt, zullen ze vaak ook wel (wat) opknappen. Het lijf zal immers weer beter bewegen en daardoor zullen ze zich wat beter voelen. Ik vind het echter niet de beste stap om te beginnen met chiropractie en/of acupunctuur. Wat zou dan wel het stappenplan moeten zijn volgens mij?
Eerst kreupelheidsonderzoek
Ik vind het veel nuttiger om eerst een goed kreupelheidsonderzoek te laten doen. Dus eerst:
- netjes monsteren (indien nodig onder kliniekomstandigheden, omdat je dan goede voorzieningen hebt qua harde en zachte bodem)
- eventueel buigproeven
- dan uitverdoven om de kreupelheid te localiseren
- Aanvullend kunnen dan röntgenfoto’s en/of echo’s worden gemaakt
Dan heb je hopelijk een sluitende diagnose, behandelplan én een prognose. In het revalidatieplan is het dan wél belangrijk om ook de bovenlijn te behandelen en gericht aan de slag te gaan om een terugval te voorkomen.
Waarom deze volgorde?
Soms krijg ik de vraag waarom ik kies voor deze volgorde van diagnostiek, want veel blessures worden toch veroorzaakt door een verkeerde belasting vanuit de bovenlijn? Waarom kies ik toch hiervoor als de bovenlijn toch nog behandeld moet worden? Waarom dan niet eerst chiropractie & acupunctuur en dan kijken hoe het gaat?
Soms zal dan inderdaad het probleem opgelost zijn. Vaak beginnen problemen in bijvoorbeeld het bekken of elders in de bovenlijn en een verkeerde belasting zorgt vervolgens voor een blessure aan het voorbeen. Het is dan noodzakelijk om het bekken te behandelen, want anders zal de blessure aan het voorbeen terugkomen. Is het dan niet genoeg om alleen het bekken te behandelen? Nee, ik vind van niet. Als de blessure in het voorbeen niet goed onderzocht is, wordt er niet goed genoeg gerevalideerd. Als de pijnlijkheid in het voorbeen niet weg is, zal het paard blijven compenseren en zal de bovenlijn snel weer vast zitten.
Conclusie
In sommige gevallen zal het voldoende zijn om eerst te gaan behandelen met een manuele therapie, maar er zijn ook veel paarden waarbij dat niet het geval is. Die paarden blijven te lang met een (onontdekte) kreupelheid rondlopen en problemen in hun bewegingsapparaat, die mogelijk eerder opgelost hadden kunnen worden. Dit zal hun revalidatie en prognose niet ten goede komen.