‘Zodra we tussen de witte hekjes komen, laat mijn paard me zitten.’ ‘Hij heeft op de diagonaal al bedacht dat hij niet door wil lopen in de hoeken.’ ‘Mijn paard staakt altijd zodra mijn moeder/trainer/stalgenoot kijkt. Dan hoort hij die stem en denkt hij: doei, ik doe het niet meer.’
Als je de uitspraken hierboven leest, hoop ik dat ze eigenlijk best absurd klinken. Want je paard laat je echt niet moedwillig zitten. Je paard smeedt geen complotten en maakt geen plannetjes om jou het leven zuur te maken. Paarden hebben simpelweg niet dat denkvermogen en een paard functioneert niet op die manier. Een paard reageert op wat er is en heeft niet vooraf een bepaald ‘strijdplan’ uitgedacht. Waardoor kan het dan wel komen dat jij als ruiter het gevoel hebt dat dit gebeurt?
Je paard snapt je hulp niet
Mogelijk is je paard mentaal overprikkeld en is het verstandig even wat minder hard te trainen. Misschien is je hulp simpelweg niet duidelijk voor je paard. Geef je duidelijke hulpen? Zit je niet ongemerkt net op de verkeerde zitbeenknobbel? Knik je ongemerkt in een van de heupen, waardoor je de beweging van je paard onbedoeld blokkeert? Misschien lukken daardoor de zijgangen in je proef wel niet zoals jij in je hoofd hebt…
Je bent zelf gespannen
Wedstrijdspanning of spanning doordat anderen meekijken… Ik denk dat het ongemerkt vaak zo is dat je zelf meer spanning hebt dan dat je denkt of toe wil geven. Behalve dat je paard hierdoor mentale spanning kan krijgen, heeft het ook fysiek gevolgen. Als jij gespannen zit, zul je ongemerkt de beweging belemmeren. Door meer druk heb je een negatieve invloed op bijvoorbeeld de rugspieren. Dit kan je paard in de weg zitten. De beweging van de achterhand wordt dan negatief beïnvloed (de bilspieren hebben een directe relatie met de rugspieren) en het kan simpelweg pijnlijk worden om door te lopen.
Fysieke oorzaken
Behalve de hierboven genoemde mentale spanning die gevolgen kan hebben voor het lijf, kan het ook zo zijn dat je paard sowieso ongemerkt al pijn heeft. Hier heb ik al eerder aandacht aan besteed, maar paarden zijn heel goed in het verbergen van pijn. Signalen aan het hoofd zijn soms de enige signalen die waarneembaar zijn. Als je paard zich al niet fijn voelt, kan dit door (wedstrijd)spanning uiteraard erger worden. Lichte kreupelheden of pijnklachten worden regelmatig niet herkend. Sluit dus behalve de mentale oorzaken, zeker ook fysieke oorzaken voor het ‘ongewenste gedrag’ uit.